นครศรีธรรมราช Nakhon Si Thammarat

นครศรีธรรมราช

Nakhon Si Thammarat
ภาคใต้ เป็นภูมิภาคหนึ่งของไทย อยู่ทางใต้ของประเทศ ถัดลงไปจากบริเวณภาคกลาง บนคาบสมุทรอินเดีย ขนาบด้วยอ่าวไทยทางฝั่งตะวันออก และทะเลอันดามันทางฝั่งตะวันตก มีเนื้อที่ รวม 70,715.2 ตารางกิโลเมตร ความยาวจากเหนือจดใต้ ประมาณ 750 กิโลเมตร ทุกจังหวัดของภาคมีพื้นที่ติดชายฝั่งทะเล ยกเว้นจังหวัดยะลาพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบ มีเทือกเขาที่สำคัญได้แก่ เทือกเขาตะนาวศรี เทือกเขาภูเก็ต เทือกเขานครศรีธรรมราช โดยมีเทือกเขาสันกาลาคีรี เป็นพรมแดนกั้นระหว่างไทยกับมาเลเซีย เทือกเขาในภาคใต้มีความยาวทั้งสั้น 1,000 กิโลเมตรแม่น้ำสายสำคัญ ได้แก่ แม่น้ำกระบุรี แม่น้ำหลังสวน แม่น้ำตะกั่วป่า แม่น้ำท่าทอง แม่น้ำพุมดวง แม่น้ำตาปี แม่น้ำปากพนัง แม่น้ำตรัง แม่น้ำสายบุรี แม่น้ำปัตตานี และ แม่น้ำโก-ลกชายหาดฝั่งอ่าวไทยเกิดจากการยกตัวสูง มีที่ราบชายฝั่งทะเลยาว เรียบ กว้าง และน้ำตื้น ทะเลอันดามันมีชายฝั่งยุบต่ำลง มีที่ราบน้อย ชายหาดเว้าแหว่ง เป็นโขดหิน มีหน้าผาสูงชัน
ภาคใต้มีลักษณะภูมิประเทศเป็นคาบสมุทรที่มีทะเลขนาบอยู่ 2 ด้าน คือ ตะวันออกด้านอ่าวไทย และตะวันตกด้านทะเลอันดามัน จังหวัดยะลาเป็นจังหวัดที่ไม่มีพื้นที่ติดต่อกับทะเลภาคใต้เป็นภูมิอากาศแบบมรสุมเมืองร้อน และโดยที่ภูมิประเทศของภาคใต้มีลักษณะเป็นคาบสมุทรยาวแหลม มีพื้นน้ำขนาบอยู่ทั้งทางด้านตะวันตก และทางด้านตะวันออก จึงทำให้มีฝนตกตลอดปีและเป็นภูมิภาคที่มีฝนตกมากที่สุดของประเทศ ภาคใต้มีอุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีประมาณ 27.2 องศาเซลเซียส อุณหภูมิเคยขึ้นสูงสุดที่ จ.ตรัง 39.7 องศาเซลเซียส และอุณหภูมิเคยต่ำสุดที่ จ.ชุมพร 12.1 องศาเซลเซียสทิศเหนือ มีพื้นที่ติดต่อกับจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ดินแดนที่อยู่เหนือสุดของภาคคือ อำเภอประทิว จังหวัดชุมพร ทิศตะวันออก มีพื้นที่ติดต่อกับอ่าวไทย ดินแดนที่อยู่ตะวันออกสุดของภาคคือ อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ทิศตะวันตก มีพื้นที่ติดต่อกับมหาสมุทรอินเดีย ดินแดนที่อยู่ตะวันตกสุดของภาคคือ อำเภอท้ายเหมือง จังหวัดพังงา ทิศใต้ มีพื้นที่ติดกับประเทศมาเลเซียที่อำเภอเบตง จังหวัดยะลาชุมพร กระบี่ นครศรีธรรมราช (ตามพรลิงก์, ลิกอร์) นราธิวาส ปัตตานี พังงา พัทลุง ภูเก็ต (ถลาง) ระนอง สตูล สงขลา (สิงหนคร) สุราษฎร์ธานี (ไชยา) ตรัง ยะลา

เมื่อเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 ใน ปี พ.ศ. 2310 ตำแหน่งเจ้าพระยานครศรีธรรมราชว่างอยู่ หลวงสิทธนายเวรมหาดเล็ก (หนู) ซึ่งออกไปรับราชการตำแหน่งปลัดเมืองเป็นผู้รักษาราชการเมืองนครศรีธรรมราช ครั้นทราบว่ากรุงศรีอยุธยาเสียแก่พม่า ไม่มีเจ้านายปกครองประเทศ หลวงสิทธิจึงตั้งตัวเป็นเจ้าผู้ครองเมืองนครศรีธรรมราชเป็นอิสระอยู่ก๊กหนึ่ง ในปี พ.ศ. 2312 พระเจ้ากรุงธนบุรีทรงยกกองทัพไปปราบ จับตัวเจ้านครได้ และมีพระราชดำริว่าเจ้านครมิได้มีใจกบฏคิดร้ายต่อประเทศ แต่ตั้งตัวขึ้นเนื่องจากบ้านเมืองเป็นจลาจล จึงโปรดเกล้าฯ ให้มารับราชการอยู่ที่กรุงธนบุรี และให้เจ้านราสุริยวงศ์หลานเธอออกไปครองเมืองนครศรีธรรมราช ต่อมาเจ้านราสุริยวงศ์ถึงแก่พิราลัย พระเจ้ากรุงธนบุรีมีพระราชดำริว่า เจ้านครได้เข้ามารับราชการมีความจงรักภักดีและได้ถวายธิดาทำราชการมีราชบุตร (คือพระพงษ์นรินทรและพระอินทร์อภัย) เป็นที่ไว้วางพระราชหฤทัยเป็นอย่างยิ่ง จึงโปรดเกล้าฯ ให้เจ้านครออกไปครองเมืองนครศรีธรรมราช และสถาปนาขึ้นเป็น พระเจ้านครศรีธรรมราช เจ้าขันธสีมา เมื่อวันอาทิตย์ เดือน 11 ขึ้น 3 ค่ำ จุลศักราช 1138(พ.ศ. 2319) ปีวอกอัฐศก
ต่อมา พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก (รัชกาลที่ 1) มีพระราชดำริว่า พระเจ้านครศรีธรรมราชมีความชราทุพพลภาพ ไม่สามารถปกครองบ้านเมืองได้ จึงโปรดให้ออกจากตำแหน่ง กลับเข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ และโปรดให้เจ้าอุปราช (พัฒน์) บุตรเขยเจ้านคร ขึ้นเป็นผู้สำเร็จราชการเมืองนครศรีธรรมราช เมื่อวันอังคาร เดือน 8 แรม 11 ค่ำ จุลศักราช 1146 (พ.ศ. 2327) ปีมะโรงศก แต่โปรดให้มียศเพียงเจ้าพระยาตามประเพณีแต่เดิมเมื่อครั้งกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี เมืองนครศรีธรรมราชจึงเป็นเมืองที่เคยมีกษัตริย์ปกครอง และมีฐานะเป็นประเทศราช 8 ปี
มีเกร็ดย่อยคือ เจ้าพระยานครศรีธรรมราช (พัฒน์) รับราชการจนถึงสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ 2) มีความชราภาพ จึงทรงยกขึ้นเป็น เจ้าพระยาสุธรรมมนตรี ตำแหน่งกิตติมศักดิ์ และทรงตั้งพระบริรักษ์ภูเบศร์ (น้อย) บุตรเจ้าพระยานคร (พัฒน์) เป็นเจ้าพระยานครศรีธรรมราชคนใหม่ แต่มีเรื่องปรากฏหลักฐานในสมัยนั้นว่า เจ้าพระยานคร (น้อย) นี้ที่จริงเป็นราชบุตรลับของพระเจ้ากรุงธนบุรี เนื่องจากเมื่อครั้งเจ้านครทำราชการอยู่ที่กรุงธนบุรี และถวายธิดาทำราชการฝ่ายในแก่พระเจ้ากรุงธนบุรี และมีน้องสาวมาอยู่ด้วยในวังคนหนึ่ง ความปรากฏตามพงศาวดารว่า เจ้าพระยาพิชัยราชา เจ้าเมืองสวรรคโลกให้ไปขอ เมื่อพระเจ้ากรุงธนบุรีทรงทราบก็ทรงพระพิโรธ ว่าเจ้าพระยาพิชัยราชาบังอาจจะเป็นคู่เขยของพระองค์ ให้เอาไปประหารเสีย ต่อมาวงศ์ญาติเจ้านครจึงนำธิดาคนนี้ถวายพระเจ้ากรุงธนบุรีเสีย ต่อมาเจ้าพระยานคร (พัฒน์) เมื่อครั้งยังเป็นอุปราชเมืองนครอยู่ ภริยาซึ่งเป็นบุตรเจ้านครเสียชีวิต เจ้าพระยานคร (พัฒน์) ทำความชอบได้เข้าเฝ้าครั้งหนึ่ง พระเจ้ากรุงธนบุรีเห็นว่าภริยาเสียชีวิตก็สงสารจึงจะพระราชทานธิดาเจ้านครให้ใหม่ และให้นำตัวธิดาคนเล็กเจ้านครไปพระราชทาน แต่นางในกระซิบว่า ดูเหมือนว่านางจะขาดระดูอยู่ แต่พระเจ้ากรุงธนตรัสว่า "ได้ออกปากให้เขาแล้ว ก็พาไปเถอะ" เมื่อท้าวนางพาธิดาเจ้านครไปส่งนั้น เจ้าอุปราช (พัฒน์) ก็ทราบความลับนั้น มีความยำเกรงพระบารมีก็ต้องรับไว้เป็นท่านผู้หญิงกิตติมศักดิ์อยู่ตลอดอายุ และนางนั้นก็มีบุตรกับเจ้าพระยานคร (พัฒน์) เพียงคนเดียว คือ เจ้าพระยานคร (น้อย) คนต่อมา คือ ปริก
จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นจังหวัดในประเทศไทย ที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ของภาคใต้ (รองจากสุราษฎร์ธานี) ห่างจากกรุงเทพฯ ประมาณ 780 กิโลเมตร จังหวัดที่อยู่ติดกัน (จากทิศใต้ วนตามเข็มนาฬิกา) ได้แก่ สงขลา พัทลุง ตรัง กระบี่ และสุราษฎร์ธานีในอดีตมีชื่อเรียกดินแดนแถบนี้หลายชื่อ ที่ตะวันตกนิยมเรียกกันมาจนกระทั่งต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 คือ "ลิกอร์" สันนิษฐานว่าชาวโปรตุเกสที่เข้ามาติดต่อค้าขายในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนต้นเป็นผู้เรียกก่อน โดยเพี้ยนมาจากคำว่า "นคร" ส่วนชื่อ "นครศรีธรรมราช" มาจากพระนามของกษัตริย์ผู้ครองนครในอดีต ทรงมีพระนามว่า "พระเจ้าศรีธรรมาโศกราช" (ราชวงศ์ศรีธรรมาโศกราช) มีความหมายว่า "นครอันเป็นสง่าแห่งพระราชาผู้ทรงธรรม" หรือ "เมืองแห่งพุทธธรรมของพระราชาผู้ยิ่งใหญ่"ในสมัยกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี เมืองนครศรีธรรมราชมีฐานะเป็นเมืองชั้นเอกคู่กับเมืองพิษณุโลก มีขุนนางชั้นผู้ใหญ่ระดับเจ้าพระยาเป็นเจ้าเมือง มีบรรดาศักดิ์ตามพระไอยการตำแหน่งนาพลเรือน นาทหารหัวเมือง ว่า เจ้าพระยาศรีธรรมราชชาติเดโชไชยมไหยสุริยาธิบดีอภัยพิรียบรากรมภาหุ
อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช อำเภอพรหมคีรี อำเภอลานสกา อำเภอฉวาง อำเภอพิปูน อำเภอเชียรใหญ่ อำเภอชะอวด อำเภอท่าศาลา อำเภอทุ่งสง อำเภอนาบอน อำเภอทุ่งใหญ่ อำเภอปากพนัง อำเภอร่อนพิบูลย์ อำเภอสิชล อำเภอขนอม อำเภอหัวไทร อำเภอบางขัน อำเภอถ้ำพรรณรา อำเภอจุฬาภรณ์ อำเภอพระพรหม อำเภอนบพิตำ อำเภอช้างกลาง อำเภอเฉลิมพระเกียรติ
The province is located on the shore of the Gulf of Thailand on the east side of the Malay Peninsula. The terrain is mostly rugged hilly forest area. It contains the highest elevation of southern Thailand, the Khao Luang with 1,835 m, now protected in the Khao Luang national park.The area around Nakhon Si Thammarat was part (according to some scholars[who?] even the centre) of the Srivijaya kingdom from the 3rd century. The Ramkhamhaeng stele lists it among the areas within the realm of Sukhothai. After the fall of Sukhothai it fell it its successor, the Ayutthaya kingdom and was one of the tributary kingdoms or 1st class provinces.
With the thesaphiban administrative reforms the kingdom was more closely integrated into the Thai state and formed the Monthon Nakhon Si Thammarat. With the abolishment of the monthon system in 1932, the province covering only the central parts of the former kingdom became the top-level administrative subdivision of Thailand.The provincial seal shows the Phra Baromathat Chedi of the Wat Phra Mahathat Voramahavihan, one of the most important historical sites in southern Thailand. According to the city chronicle it was already built in 311, but archaeology dates it to the 13th century. The chedi is surrounded by the animals of the Chinese zodiac in the seal. The twelve animals represent the twelve Naksat cities or city-states which were tributary to the Nakhon Si Thammarat kingdom: the mouse of Saiburi; the ox of Pattani; the tiger of Kelantan; the rabbit of Pahang (actually a city in Pahang which is said to be submerged by a lake now); a large snake of Kedah; a small snake of Phatthalung; a horse of Trang; a goat of Chumphon; a monkey of Bantaysamer (might be Chaiya, or a town in Krabi Province); a cock of Sa-ulau a dog of Takua Pa and a pig of Kraburi.
Wat Phra Mahathat Woramahawihan (วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร) This is a royal temple of the first class. Inside the temple are many buildings of importance, especially the royal building which has beautiful architecture from the Ayutthaya period and the Sam Chom building where the Buddha image attired in royal wardrobe Phra Si Thamma Sokarat is housed.Phra Phutthasihing (พระพุทธสิหิงค์) This sacred image was believed to have been ordered by the king of Lanka in 157 AD and was brought to Thailand during the reign of King Ramkhamhaeng the Great. The hall housing the image was originally the Buddha image hall of the palace of Chao Phraya Nakhon (Noi).Ho Phra Isuan (หอพระอิศวร) is a historical site of the Brahman religion. It has on display the Shiva Linga which is the symbol of Shiva, the Brahman god. There are also several bronze images such as the Siwa Nattarat image, Phra Uma and Phra Phikkhanet.Ho Phra Narai (หอพระนารายณ์) is another Brahman place of worship opposite Ho Phra Isuan. A gray sandstone image of the god Narai wearing a hat and holding a conch in the right hand was discovered in the hall.Phra Wihan Sung (พระวิหารสูง) The building houses plaster images with a fat clay core. The images are either from the 23rd-24th Buddhist century or from the late Ayutthaya period.The Thai-style monks’ residence of Wat Wang Tawan Tok (กุฏิทรงไทยวัดวังตะวันตก) The 3 houses have a pointed roof connected to the other and there are exquisite Nakhon Si Thammarat designs on the walls, doors, windows, and vents. The Siam Architects Society named these houses the best conservation effort in the area of historical sites and temples in 1992.Wat Chai Na Meditation Centre (สำนักวิปัสสนากรรมฐานวัดชายนา) Meditation courses are held for Thais and foreigners. The famous monk Phutthathat Bhikkhu established the centre as a branch of his monastery in Surat Thani.Chinese buildings at Wat Pradu and Wat Chaeng (เก๋งจีนวัดประดู่และวัดแจ้ง) Built in the early Rattanakosin period, they house the ashes of Phraya Nakhon and believed to also have the ashes of King Taksin the Great.Chedi Yak (เจดีย์ยักษ์) is the province’s second-tallest pagoda after Phra Borom That pagoda. It is said that the pagoda was built by Khotkhiri, a wealthy Mon, and his employees when they took refuge in the city in 1003.Residence of Ok Ya Sena Phimuk (Yamada Nagamasa) (จวนออกญาเสนาภิมุข – ยามาดา นางามาซา) who was Japanese volunteer soldier living in the Ayutthaya period during the reign of King Songtham. He was rewarded for his many contributions to the palace by being appointed Ok Ya Sena Phimuk and as the lord of Nakhon Si Thammarat in 1629.City wall (กำแพงเมือง) The wall runs parallel with the city moat from Chai Nuea Gate or Chai Sak Gate to the east for 100 metres.Nakhon Si Thammarat National Museum (พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ นครศรีธรรมราช) The museum has on display artifacts found in 4 southern provinces, which are Nakhon Si Thammarat, Phatthalung, Surat Thani, and Chumphon. There is a good collection of rare books and important books sent by the National Library in Bangkok for locals to study.Wirathai Monument (อนุสาวรีย์วีรไทย) is made of blackened copper. The locals call this monument Cha Dam or Chao Pho Dam. It was erected to honor Thai soldiers in southern Thailand who died fighting an invading Japanese force in World War II on December 8, 1941.Arts and Culture Centre of Nakhon Si Thammarat Rajabhat Institute (สำนักศิลปและวัฒนธรรม สถาบันราชภัฏนครศรีธรรมราช) It is the centre of information on archaeological sites discovered in the province. The most important artifacts here are the stone inscriptions found at Khao Chong Khoi and artifacts from the ancient community at Wat Mok Lan.Somdet Phra Sri Nakharin 84 Park (สวนสมเด็จพระศรีนครินทร์ 84) Originally part of Ratcharudi Park in the time of King Rama V, the park has an open zoo, a bird park, a health park, and a lake which is home to waterfowls that migrate here during January to March every year.Bang Pu (บางปู) This is where quality pottery is made. Only bricks and flowerpots used to be made here but villagers from Ban Mok Lan have now set up stores selling their handicrafts in this area.Khao Luang National Park (อุทยานแห่งชาติเขาหลวง) The park has a winding mountain range, with the Khao Luang peak the highest of the peaks in southern Thailand at 1,835 metres above sea level. It is the watershed of more than 15 streams and rivers.Karom waterfall (น้ำตกกะโรม) The waterfall originated in the Nakhon Si Thammarat mountain range and cascades down 19 levels with names like Nan Phung, Nan Nam Ruang, Nan Dat Fa, and Nan Soi Dao (the highest level at 1,300-1,400 metres). Kings and royal family members have visited this waterfall as evidenced by the initials of King Rama V and King Rama VI carved there.Ban Khiri Wong (บ้านคีรีวง) is an ancient community which settled at the foot of Khao Luang in Tambon Kamlon, a path up the mountain. This peaceful village is like one big, happy family. The main occupation is growing mixed fruits, such as mangosteen, rambutan, durian, and Sato.Khao Luang peak (ยอดเขาหลวง) features a trekking activity to enjoy nature on the Ban Khiri Wong-Khao Luang peak route.Mueang Nakhon Reception House (เรือนรับรองเมืองนคร) was built to receive His Majesty the King and H.R.H. Crown Princess Maha Chakri when they visited the city. It is located in an old fruit orchard of the Thongsamak family which built the house for the royal family on behalf of the city’s people.Wat Khao Khun Phanom and the Khao Khun Phanom Scientific Study Centre (วัดเขาขุนพนมและศูนย์วิทยาศาสตร์เพื่อการศึกษาเขาขุนพนม) Wat Khao Khun Phanom is a temple of historical and archaeological importance. The temple has a cave lined with a brick wall and marked with heart-shaped stones marking the limits of the temple similar to those along the city wall.Namtok Phrom Lok (น้ำตกพรหมโลก) This is a large waterfall with wide and lovely rock platforms. The source is in Nakhon Si Thammarat mountain range and flows down 4 levels, which are Nan Bo Nam Won, Nan Wang Mai Pak, Nan Wang Hua Bua, and Nan Wang Ai Le.Namtok Ai Khiao (น้ำตกอ้ายเขียวหรือน้ำตกในเขียว) The source is also from Khao Luang. The surrounding area is still a dense jungle. The locals call the betel Phlu Pak Sai because of its hot flavor and sweet scent.Ban Plai Uan (บ้านปลายอวน) in Mu 5, Tambon Phrom Lok is at the foot of Khao Luang near Phrom Lok waterfall. Most residents tend fruit orchards.Namtok Krung Ching (น้ำตกกรุงชิง) Located in Tambon Krung Ching, the waterfall derived its name from Ton Ching which is a kind of palm prevalent in the area. The most breathtaking level is Nan Fon Saen Ha where water drops off a sheer cliff 100 metres high, splashing down creating a mist covering the area like rain unlike other falls.Rafting on Khlong Klai (ล่องแก่งคลองกลาย) can be done on rubber boats provided by Krung Ching Administration Office in Mu 3, Tambon Krung Ching, near Krung Ching waterfall.Tham Hong (ถ้ำหงส์) is a medium-sized cave with a stream running through its centre before going subterranean to another stream outside. The most distinctive characteristic of the cave is a waterfall that drops down 3 levels.Namtok Yot Lueang or Namtok Mueang Mai (น้ำตกยอดเหลืองหรือน้ำตกเมืองใหม่) This medium-sized waterfall has 4 levels, which are Nan Toei, Nan Kradot, Nan Ya Kha, and Nan Plio.Namtok Tha Phae (น้ำตกท่าแพ) This beautiful ten-level waterfall has 3 levels which are accessible to the public; Nan Phae Noi, Nan Nang Khruan and Nan Toei.Namtok Suan Ai (น้ำตกสวนอาย) is in Mu 5, Tambon Khlong La-ai, Amphoe Chawang.Waterfall Suan Khan (น้ำตกสวนขัน) Three levels of the waterfall can be accessed.Wat Tham Thong Phannara (วัดถ้ำทองพรรณรา) It became tradition that on the first full-moon night of the 11th lunar month (October) people would pay homage to the reclining image and the images representing the nuns called Phra Pring and Phra Prang.Walailak University (มหาวิทยาลัยวิไลลักษณ์) This state university is one of the newest and most complete in the country, incorporating a university city and an education park.Khao Nan National Park (อุทยานแห่งชาติเขานัน) The main topography is a high mountain range extending from Khao Luang National Park. The main peaks are Khao Nan Yai, Khao Nom and Sunyen. The park itself is a watershed of many waterways. The park’s main attraction is Sunantha.Ban Nai Thung Handicrafts (หัตถกรรมบ้านในถุ้ง) is a Muslim Thai village near the sea. Aside from fishing, villagers use their spare time to make colored cloth kites in the shape of birds as well as birdcages for sale on both sides of the road.Wat Mokhlan Archaeological Site (วัดโมคลาน) Items that can be seen here include traces of stone pillars, carvings around doorways, religious stones, an ancient pond, and statue bases. The Fine Arts Department declared this area an archaeological site in 1975.Pottery Village (หมู่บ้านปั้นหม้อ) The village still adheres to the old technique of making pottery by hand. The pots made here are large and thick and have little design.Hat Sichon (หาดสิชล), or Hua Hin Sichon as known to locals, is a well-known destination of the district. Rocks line the beach all the way to a curved sandy stretch where people can swim.Hin Ngam Beach (หาดหินงาม) has a unique characteristic in that it is littered with round rocks of various striking colors.Kho Khao Beach (Piti Beach) (หาดคอเขาหรือหาดปิติ) is a popular beach that connects to Hin Ngam beach.Si Khit Waterfall (น้ำตกสี่ขีด) This small waterfall originates in the mountains to the west and flows down several levels amidst pristine natural surroundings.Khao Kha Archaeological Site (แหล่งโบราณคดีเขาคา) Khao Kha is a sacred religious place of the Saiwanikai sect which worships Shiva as its highest god. Many artifacts used in rites have been found here including phallic symbols, holy water pipes, ruins, and an ancient pond.Hat Khanom - Mu Ko Thale Tai National Park (อุทยานแห่งชาติหาดขนอม-หมู่เกาะทะเลใต้) The park incorporates islands, mountains and coastal areas of Amphoe Khanom and some parts of Surat Thani.Ao Khanom (อ่าวขนอม) is the largest bay in Khanom. Khanom beach is a long beach that connects to other beaches, as follows:Hat Nai Phlao(หาดในเพลา) is Khanom’s largest. The overall scenery is one that features perfect nature, including a clean, white beach conducive to a day in the sun.Hat Na Dan (หาดหน้าด่าน) is a long, palm-fringed white beach. From this quiet beach, one can see the beautiful aquamarine water of the Gulf of Thailand.Hat Nai Praet (หาดในแปร็ด) is a beautiful, long curved beach. This beach is between Hat Na Dan and Hat Nai Phlao and is rocky in some areas.Ao Thong Yi (อ่าวท้องหยี) Ao Thong Yi is encompassed by Khao Phlao and Khao Klang, making it peaceful and removed from the outside world.Tham Khao Wang Thong (ถ้ำเขาวังทอง) The cave has many large and small chambers, each with stalagmites and stalactites of odd sizes and shapes, like pagodas, dinosaurs, custard apples, and fried eggs.Khao Phlai Dam (เขาพลายดำ) is a seaside mountain which borders Khanom and Sichon. The Khao Phlai Dam Wildlife Development and Conservation Office are here in Tambon Thung Sai.Wat Kradangnga (วัดกระดังงา) is an ancient temple of Khanom that was probably built during the Ayutthaya period. Inside the convocation hall are exquisite murals of Lord Buddha’s life. There is also a magnificent Buddha image from the Ayutthaya period and interesting artifacts, particularly plates and bowls.Wat That Tharam or Wat Khao That (วัดธาตุธารามหรือวัดเขาธาตุ) is unique in that it has a pagoda made of coral located on Khao That. The entire pagoda is made of coral in the shape of an inverted jar. The pagoda is surrounded by Buddha images of red sandstone.Wat Chedi Luang (วัดเจดีย์หลวง) This ancient community still shows numerous traces of mounds, ponds, stones from a sanctuary, statue bases, and phallic symbols.Museum Honouring the King for the Development of Pak Phanang Basin (พิพิธภัณฑ์เฉลิมพระเกียรติเพื่อพัฒนาพื้นที่ลุ่มน้ำปากพนัง) is a museum conceived by the Project to Develop Pak Phanang Basin of His Majesty the King that covers Nakhon Si Thammarat, Phatthalung and Songkhla.Pak Phanang Coast and Talumphuk Cape (ชายทะเลปากพนังและแหลมตะลุมพุก) are the sites of a severe storm in Nakhon Si Thammarat in 1962. The coast of Pak Phanang is a long beach with the Talumphuk cape to the north jutting out into the Gulf of Thailand like a crescent moon.Ban Rang Nok (บ้านรังนก) is famous for the nests made by swallows in the town. Several houses and buildings have been closed because of the immense number of swallows inhabiting them.Wat Nantharam (วัดนันทาราม) used to be called Wat Tai and currently houses Luang Pho Phut, a red sandstone Buddha image from the Ayutthaya period. In addition, the temple houses a giant phallic symbol found at Khao Kha archaeological site and is believed to be around 1,200 years old and from the 12th-14th Buddhist century.Khao Chong Khoi Stone Inscription (ศิลาจารึกเขาช่องคอย) This is the oldest Sanskrit stone inscription found in southern Thailand and dates from the 11th-12th Buddhist century. It tells the story of people asking for shelter from Shiva and jungle spirits.Fan Making Village (หมู่บ้านทำพัดใบกะพ้อ) The villagers here use their spare time to make Kapho fans for sale nationwide.Namtok Yong National Park (อุทยานแห่งชาติน้ำตกโยง) or locally known as Yong Sai Yai waterfall has a total area of 49,403.25 acres. The park’s pristine nature includes the Yong waterfall where streams converge into one giant rope-like waterfall dropping from a high cliff to the large pool below.Tham Talot (ถ้ำตลอด) The cave can be traversed from one exit to the other. Hence, its name of Talot cave. Inside is a huge reclining Buddha image stretching the length of the cave. This sacred image is decorated with murals of Lord Buddha’s life drawn by Mr. Naep Thichinnaphong, a famous artist of Nakhon Si Thammarat.Kuan Im Goddess Image (พระโพธิสัตว์กวนอิม) is a large white plaster image. The image is situated in the middle of a large pond surrounded by fountains.Namtok Khlong Chang and Trekking on Khao Men (น้ำคลองจังและเดินป่าเขาเหมน) are must things to see and do in this district. The Khlong Chang waterfall has 7 tiers and is one of southern Thailand’s most beautiful.Nielloware (เครื่องถมนคร) is a famous craft of the province and is well known since the old days. There are two types; black surface with white designs and black surface with gold designs. The Nakhon Si Thammarat College of Arts and Handicrafts teaches this craft. Nielloware of this province is popular for its durability and intricate designs by hand. The finished product is a bright, shiny black object with beautiful patterns.